«Ինձ փորեցին-հանեցին մոտ մի ժամ անց։ Իմ ընկերներն էին... ու տեղացիները։ Երբ ինձ տանում էին ուղղաթիռ, նոր հասկացա, թե ինչ սխրանք են կատարել։ Սպիտակով մեկ միայն փլատակներ են, որոնց տակ մարդիկ են։ Բայց մեզ` կուրսանտներիս չլքեցին, օգնեցին»։ («Փրկել, սնել, տաքացնել», Ս. Բաբլումյան, Մ. Կրուշինսկի, Ա. Պրոցենկո, «Իզվեստիա», 1988, դեկտեմբերի 10)։